[1] Accepi, uir erudite et pie et amice carissime, literas tuas et specimen Bibliorum per Ludouicum Guicciardinum ad me missum. Doleo me hominem non uidisse, siquidem amplexus illum fuissem, et in tuam gratiam omnem operam meam et studium illi promisissem. [2] Literas nullas alias neque specimen ullum ab aliquo accepi; Graecus defecit, Bindonius discessit, fasciculos nullos uidi,3 picturam tamen Christi nati aliunde habui. Gratias tibi nihilominus ago perinde ac si abs te illam habuissem; ut enim officiosos ac sedulos amo, ita officii desertores quatenus huiusmodi (uitium enim non naturam odi) odisse cogor. [3] Sed ad rem. Specimen illud egregium Bibliorum mihi summopere placuit, et in eo miram Serenissimi Regis uestri tum pietatem tum liberalitatem admiratus sum; et studium uestrum quanta potui animi propensione commendaui. [4] Deus uelit ut uetus fermentum penitus expurgetur, ut in azimis ueritatis et sinceritatis epulari possimus.4 Quantum, bone Deus, commodi, quantum utilitatis hoc regio munere donatam se sentiet Ecclesia Dei, cum a diuinis dapibus foedissimas et infames uolucres pietas et magnificentia uestra expulerit, et purissimos sacrae doctrinae fontes aperuerit! [5] Vt enim non minus indignum quam perniciosum erat grammaticos homunculos et rabulas de foro atque sophistas sine fide, sine humilitate, sine spiritu de sacrosanctis nostrae redemptionis mysteriis tam petulanter iudicare et secundum elementa mundi et insanientem sapientiam diuina eloquia metiri seque ipsos summa, et non ferenda, licentia et insolentia iudices caelestis scientiae constituere; ita omni commendatione dignus et maxime utilis erit pius iste ac honestissimus labor in edendis quam castigatissimis Sacris Voluminibus. [6] Valeant Erasmi, Buceri, Melancthones, Caluini et reliqui porcorum greges, et in mare inferni a malis spiritibus acti sese nunquam inde emersuros proiiciant! Nullae sint rugae, nullae maculae in formosissima Christi sponsa, ueniat illa de candidissimo Libano, ueniat de Libano, ueniat, coronetur tanquam triumphatrix, de capite Amana, de uertice Seir5 et Hermon, de cubilibus leonum, de montibus pardorum, deuictis nimirum omnibus tyrannicis potestatibus, haereticis,6 mundi sapientibus atque affectibus carnis!
[7] Sed quo feror epistolae modum egrediens?7 Audi quid desiderem in praeclara istorum librorum editione. Vellem praefationem quandam apponi, quae causas memoret quibus Serenissimus Rex adductus tantum opus aggressus fuerit. [f. 68v] Eas quidem multas et graues esse scio: religiosissimi animi nimirum probitatem, odium perfectum in perfidos Ecclesiae hostes, studium in catholicos homines, Dei gloriam et honorem, ueritatis ardorem et huiusmodi quae sanctissimum principem excitarunt, mouerunt, compulerunt. [8] Alias addi uelim multa de Iudaeorum perfidia et qui ab origine coeperint8 Sacros Libros corrumpere et qua de causa et quam periculosum sit eorum interpretationibus fidem adhibere. Praeterea studiosis proponere diligentiam et studium uestrum in comparandis antiquis et incorruptis exemplaribus, et in consulendis bonis ac doctis uiris, et quanta ex labore uestro hominibus piis utilitas prouentura sit, ut eius spe concepta sese plurimum iuuandos sentiant.
[9] Characteres et typos omnes tam Hebraeos et Caldaeos quam Latinos et Graecos maxime probo, formamque uniuersam amplector, principis religiosissimi pietatem et magnificentiam admiror, et illi fausta omnia precor. [10] Albanum ducem et Federicum illustrem principem eius filium, quem mihi tam belle laudas, ueneror. Victorias demum de iniquis fidei hostibus per eum a Domino Iesu reportandas desidero, et de relatis gaudeo.
[11] Indicem librorum abs te missum habui. Ego nullos haereticorum librorum unquam uidi neque uidere curaui, me Deo protegente; quare nescirem quid libello uestro addere possem.
[12] Oliuerium Baldoccium posthac tua sponsione suauius amabo.
[13] Tu interim uale et me ama. Datum Venetiis XVI Kalendas Maias M.D.LXIX.