1569 11 16

Guy Le Fèvre de la Boderie (Amberes) a Benito Arias Montano (Amberes)

16 de noviembre de 1569

METADATOS

Identificador: 1569 11 16

Íncipit: Immortales ago tibi gratias, uir doctissime et ornatissime,…

Manuscritos:

    (O) KBS, Ms. A 902, f. 85r-v.

Impresos:

    (E1) Macías, La Biblia Políglota de Amberes, pp. 158-161; (E2) Domínguez, Correspondencia, I, 276-283.

Edición crítica, traducción y notas: Baldomero Macías Rosendo

Codificación y edición digital: Antonio Dávila Pérez

RESUMEN

En el prólogo de su traducción latina del Nuevo Testamento siríaco, Guy Lefevre había afirmado que los setenta sabios habían traducido al griego los veinticuatro libros canónigos de los hebreos. Montano advierte a su colaborador de que esta no era una idea comúnmente aceptada en su tiempo, sino que muchos eruditos bíblicos opinaban que los setenta intérpretes solo tradujeron al griego los cinco libros de Moises. Guy Lefevre agradece la advertencia de Montano y promete corregir su prólogo.

COMENTARIO

Guy Le Fèvre (Guido Fabricius), uno de los colaboradores con mayor participación en la Políglota, se encargó de redactar, entre otros trabajos, el prefacio del quinto volumen donde presenta de modo particular su traducción latina del Nuevo Testamento sirio. En la redacción definitiva recogerá la matización de BAM de la que se trata en la presente carta: «In Graecam uero iussu, ex nulla unquam obliuione delenda liberalitate ac munificentia Ptolemaei Philadelphi magnarum et excellentium rerum cognoscendarum auidi regis, ac mirabilis seu diligentia, seu felicitate 72 uirorum, quorum supra meminimus, conuersi fuerunt uel quinque libri Mosis tantum, ut cum Hebraeis Christiani doctores nonnulli censent, uel (ut alii uolunt, multique grauissimi auctores uidentur innuere) omnes uiginti quatuor libri, qui in canone Hebraeorum continentur».

Pese al clima de buen entendimiento y cordialidad que rezuma esta carta, parece que el joven discípulo de Postel no terminó de aceptar que BAM recogiera los laureles del trabajo común en el cual había vertido no pocos esfuerzos y desvelos. Así pues, la insatisfacción contenida tomará la poesía como vehículo para dar rienda suelta a su opinión sobre BAM. Cf. M. Sabbe, «Guy Le Fèvre de la Boderie et la Polyglotte Anversoise», De Gulden Passer, 6 (1928), 250-253.

FACSÍMILES

TEXTO Y APARATO CRÍTICO (CON VISUALIZACIÓN DE MARCADO XML-TEI) La correspondencia de Benito Arias Montano: edición crítica digital — Guy Le Fèvre de la Boderie (Amberes) a Benito Arias Montano (Amberes) – 16 de noviembre de 1569


[Sobrescrito:]
Doctissimo et clarissimo uiro domino Benedicto Ariae Montano, Catholicae Maiestatis legato dignissimo, domino meo obseruando.
[Anotado por otra mano, con escritura transversal, por encima del sobrescrito:]
Λινδανος1
[Anotado por BAM, en el margen, con escritura transversal:]
Guido Fabritius de uersione 72 in 24 libros sacros. Antuerpiae 16 Nouembris.
Salutem Plurimam.

[1] Immortales ago tibi gratias, uir doctissime et ornatissime, quod aperte et syncere in praefatione a me tumultuarie exarata quid2 mutandum censeas me admonere dignatus fueris,3 nimirum de 24 libris canonicis, quos a 72 senioribus Grece uersos fuisse scripseram, quamuis, ut scribis, ea res adhuc inter doctos plena sit controuersiarum. [2] Ego uero ingenue fatebor me nullum authorem adhuc legisse qui hoc in dubium reuocet, eorum precipue quorum authoritas in Ecclesia aliquo in pretio habetur. [3] Quin imo4 Augustinus De Ciuitate Dei libro 18, capitulo 3443, uidetur asserere non Legem tantum, sed et alia Prophetarum oracula a septuaginta interpretibus in Graecam linguam fuisse translata, dum inter caetera sic dicit: «Spiritus enim, qui in Prophetis erat, quando illa dixerunt, idem etiam ipse erat in septuaginta uiris, quando illa interpretati sunt». [4] Iustinus etiam, martyr et philosophus, in Oratione contra gentiles idem innuere mihi uidebatur his uerbis, secundum Langi uersionem: «Quod si quis asseueret Mose quoque et aliorum Prophetarum scripta Graecis edita esse literis, ex historiarum externarum lectione is discat Aegipti regem Ptolemeum bibliothecam Alexandriae instituisse et undecunque5 libris comportatis compleuisse; eundemque ubi cognouisset antiquos libros Hebraeorum conscriptos literis diligenter asseruari cognoscere ea scripta uolentem, septuaginta sapientibus uiris Grecae simul et Hebraicae linguae peritis, uertendorum interpretatione eorum librorum laborem demandasse ab ipsis usque Hierosolymis accitis, etc.»

[5] Verum quia, ut sapienter iudicasti ac perquam humane, qui tuus mos est, me admonuisti illud, si addito 24 librorum numero scriptum prodiret in lucem, in quorundam fortassis reprehensiones incursurum, aut sciolis et Grecanicae6 leuitatis plus aequo admiratoribus occasionem praebiturum7 paruipendendae8 linguae sanctae, tuis monitis et authoritati, quae non solum in hac re, sed in omnibus apud me plurimum semper ualebit, parebo lubens. [6] Quod statim hisce tibi significare uolui, cum per occupationes quas nosti9 nunc te inuisere tibique coram habere gratias mihi nunc non liceat, ut scias te non solum libertate, sed etiam authoritate, iussu et dominatione in me meaque omnia uti posse, meque semper tibi dicto audientem futurum.

[7] Nolim ut grauiora negotia intermittas ullo modo, ut mihi rescribas; tantum enim te monitum uolui10 nil mihi esse iucundius quam a bonis et doctis uiris tui similibus non solum admoneri, sed et corrigi ac meliora edoceri. [8] Atque hoc quidem nomine me maximo afficiet beneficio quisquis ita fecerit, meque sibi, ut et tu tibi, arctiori adhuc uinculo deuinciet.

[9] Bene uale, domine obseruande, et si placet, precibus tuis me Deo commenda, prout et ego quotidie pro tua incolumitate Diuinam suplex interpello Maiestatem.

Tuus ex animo Guido Fabricius Boderianus.
Λινδανος] O, E1; omisit (E2)
quid] O, E2; quod (E1)
fueris,] O, E2; fueris. (E1)
imo] O, E2; immo (E1)
undecunque] O, E2; undecumque (E1)
Grecanicae] O, E2; Graecanicae (E1)
praebiturum] O, E2; prebiturum (E1)
paruipendendae] O, E1; parui pendendae (E2)
nosti] O, E2; nos (E1)
uolui] O, E2; uolui. (E1)
TRADUCCIÓN AL ESPAÑOL
Y NOTAS
La correspondencia de Benito Arias Montano: edición crítica digital — Guy Le Fèvre de la Boderie (Amberes) a Benito Arias Montano (Amberes) – 16 de noviembre de 1569


[Sobrescrito:]
Al muy docto y eximio varón el señor Arias Montano, legado dignísimo de Su Majestad Católica, con el debido respeto.
[Anotado por otra mano, con escritura transversal, por encima del sobrescrito:]
Lindano1
[Anotado por BAM, en el margen, con escritura transversal:]
Guy Le Fèvre2 acerca de la traducción que los setenta y dos hicieron de los veinticuatro libros canónicos. Amberes, a 16 de noviembre.
Un cordial saludo.

[1] Le estoy inmensamente agradecido, doctísimo y honorabilísimo varón, porque abierta y sinceramente se ha dignado a advertirme lo que piensa que se debe modificar en el prólogo que he redactado con prisas, pues, en efecto, había escrito sobre los veinticuatro libros canónicos que habían sido traducidos al griego por los setenta y dos ancianos, aunque como me advierte vuestra merced, esto todavía no está nada claro entre los eruditos. [2] Yo, por mi parte, reconozco con ingenuidad que no he leído todavía a ningún autor que lo ponga en tela de juicio, sobre todo, de estos autores cuya autoridad tiene un peso en la Iglesia. [3] Es más, San Agustín, en el libro 18 de La Ciudad de Dios, capítulo 43,3 parece afirmar que no sοlo la Ley, sino también otros oráculos de los Profetas habían sido traducidos al griego por los setenta intérpretes, cuando entre otras cosas dice lo siguiente: «Pues el Espíritu que inspiró a los Profetas cuando pronunciaron aquellas profecías, ese mismo Espíritu inspiró a los setenta varones al hacer su traducción».4 [4] También Justino, mártir y filósofo, en su Discurso contra los gentiles, me parece dar a entender eso mismo cuando dice, según la traducción de Langus:5 «Y si alguno afirma que también los escritos de Moisés y de los otros Profetas fueron redactados en griego, que sepa por la lectura de las historias de otros pueblos que Ptolomeo, el rey de Egipto, fundó la biblioteca de Alejandría y la llenó con libros traídos de todas partes; y cuando supo que antiguos libros redactados en escritura hebrea eran celosamente guardados, queriendo conocer estos escritos, les pidió a setenta varones sabios, conocedores tanto de la lengua griega como de la hebrea, traídos hasta de Jerusalén, que tradujeran estos libros, etc.»6

[5] Pero, ya que me advirtió vuestra merced, tras considerarlo con sabiduría y con mucha amabilidad, según es su costumbre, de que si publicaba mi escrito con la puntualización de que era veinticuatro el número de libros, quizá fuera objeto de reprensión por parte de algunos, u ofrecería una ocasión para vilipendiar la lengua santa a los sabihondos y a los fanáticos de la ligereza grequizante,7 de buen grado seguiré los consejos y la autoridad de vuestra merced, la cual no solo en este asunto, sino en todo la tendré en gran consideración. [6] Lo cual he querido enseguida hacerlo saber a vuestra merced con esta carta, dado que las ocupaciones que conoce vuestra merced no me permiten visitarle y expresarle mi gratitud personalmente, para que sepa que puede servirse no solo con libertad, sino también con autoridad, disposición y poder absoluto de mí y de todo lo mío y que yo siempre estaré atento a los consejos de vuestra merced.

[7] No quisiera de ningún modo que vuestra merced interrumpiera sus obligaciones para contestar a la mía; pues escribo solo a vuestra merced para hacerle saber que nada me es más grato que el hecho de que los hombres buenos y doctos, como vuestra merced, no solo me adviertan, sino que también me corrijan y me instruyan. [8] Y con este comportamiento me ganará con el mayor favor cualquiera que proceda así, y me tendrá obligado a él, como vuestra merced lo ha hecho para sí, con un vínculo más estrecho aún.

[9] Adiós, respetable señor, y, si le place, encomiéndeme a Dios en las plegarias de vuestra merced, igual que yo le pido a diario en mis súplicas a la Divina Majestad por la salud de vuestra merced.

Afectuosamente suyo, Guy Le Fèvre de la Boderie.
Nota: 1 BAM anota al dorso de esta carta el nombre de Lindano, aunque no se habla de este personaje en el presente documento. La anotación se refiere a la siguiente carta que está archivada en el manuscrito de Estocolmo a partir del folio 86r, de Francisco Rafelengio a BAM con fecha del 7 de octubre de 1575, en la que el yerno de Plantino precisamente informa a nuestro biblista de los últimos ataques de Lindano a la Biblia Regia.
Nota: 2 Guy Le Fèvre de la Boderie (1541-1598), poeta y filósofo francés, colaborador de la Biblia Políglota especializado en lenguas orientales. Nació en el castillo de la Boderie (Normandía) el 9 de agosto de 1541. Sus comienzos son mal conocidos; después de su etapa en Falaise, se marcha a Caen, a París, a Lyon y a Mâcon. Pero más significativos que sus itinerarios son sus etapas intelectuales: frecuenta asiduamente círculos poéticos durante su infancia; estudia matemáticas en su adolescencia; se decanta por el estudio de la filosofía y las lenguas orientales en su madurez. El encuentro con Guillermo Postel hacia finales de 1562 será determinante para su formación como orientalista, en hebreo, sirio y árabe; así como para la temática de toda su obra poética posterior. En el Collège de France, donde es discípulo de Postel, muy pronto se convierte en su alumno predilecto. Y por recomendación suya se marchará a Amberes, con su hermano menor Nicolás, para ayudar a BAM con la Políglota (1568-1572). Más tarde fue secretario y traductor de Francis, duque de Anjou y Alençon. Después de la muerte del duque se retiró a Normandía. Entre sus trabajos recogidos en la Políglota debemos mencionar su traducción latina del Nuevo Testamento sirio, el diccionario siro-caldaico, colaboró igualmente en la revisión de la traducción que Santes Pagnino hizo del Antiguo Testamento, ayudó a los censores de Lovaina a revisar el Nuevo Testamento completo, así como otros trabajos de menor importancia. Cf. Dictionnaire des lettres françaises publié sous la direction de Mgr. G. Grente. Le 16me siècle (París, 1951), pp. 436-437; A. Cioranesco, Bibliographie de la littérature française du seizième siècle (París, 1959), p. 421; GC, I, pp. 63-367.
Nota: 3 En la carta original Le Févre intercambia las cifras de la cita, y anota el capítulo 34.
Nota: 4 Aug. Ciu. Dei, 18, 43.
Nota: 5 Johann Lang (Johann Lange, Ioannes Langus Silesius) (*1503 – †1567), cf. ADB, XVII, 638-639 autor de una traducción al latín con anotaciones de las obras de Justino Martir: Diui Iustini philosophi et martyris Christi operum quae extant omnium per Ioannem Langium Silesium, e Graeco in Latinum sermonem uersorum et sententiis priscorum Sanctorum Patrum illustratorum tomi III (Basileae: per Ambrosium et Aurelium, Frobenios fratres, 1565, en folio. Puede verse una copia digitalizada del primer tomo, que abre precisamente con la Oratio ad gentiles, en Google Books.
Nota: 6 Just. Cohortatio ad Graecos, 13 (Cf. PG, t. VI, cols. 265-266).
Nota: 7 Recuérdese que veinticuatro es también el número de cantos que componen los poemas homéricos.
TEXTO (SIN VISUALIZACIÓN DE MARCADO
XML-TEI)
La correspondencia de Benito Arias Montano: edición crítica digital — Guy Le Fèvre de la Boderie (Amberes) a Benito Arias Montano (Amberes) – 16 de noviembre de 1569


[Sobrescrito:]
Doctissimo et clarissimo uiro domino Benedicto Ariae Montano, Catholicae Maiestatis legato dignissimo, domino meo obseruando.
[Anotado por otra mano, con escritura transversal, por encima del sobrescrito:]
Λινδανος
[Anotado por BAM, en el margen, con escritura transversal:]
Guido Fabritius de uersione 72 in 24 libros sacros. Antuerpiae 16 Nouembris.
Salutem Plurimam.

[1] Immortales ago tibi gratias, uir doctissime et ornatissime, quod aperte et syncere in praefatione a me tumultuarie exarata quid mutandum censeas me admonere dignatus fueris, nimirum de 24 libris canonicis, quos a 72 senioribus Grece uersos fuisse scripseram, quamuis, ut scribis, ea res adhuc inter doctos plena sit controuersiarum. [2] Ego uero ingenue fatebor me nullum authorem adhuc legisse qui hoc in dubium reuocet, eorum precipue quorum authoritas in Ecclesia aliquo in pretio habetur. [3] Quin imo Augustinus De Ciuitate Dei libro 18, capitulo 43, uidetur asserere non Legem tantum, sed et alia Prophetarum oracula a septuaginta interpretibus in Graecam linguam fuisse translata, dum inter caetera sic dicit: «Spiritus enim, qui in Prophetis erat, quando illa dixerunt, idem etiam ipse erat in septuaginta uiris, quando illa interpretati sunt». [4] Iustinus etiam, martyr et philosophus, in Oratione contra gentiles idem innuere mihi uidebatur his uerbis, secundum Langi uersionem: «Quod si quis asseueret Mose quoque et aliorum Prophetarum scripta Graecis edita esse literis, ex historiarum externarum lectione is discat Aegipti regem Ptolemeum bibliothecam Alexandriae instituisse et undecunque libris comportatis compleuisse; eundemque ubi cognouisset antiquos libros Hebraeorum conscriptos literis diligenter asseruari cognoscere ea scripta uolentem, septuaginta sapientibus uiris Grecae simul et Hebraicae linguae peritis, uertendorum interpretatione eorum librorum laborem demandasse ab ipsis usque Hierosolymis accitis, etc.»

[5] Verum quia, ut sapienter iudicasti ac perquam humane, qui tuus mos est, me admonuisti illud, si addito 24 librorum numero scriptum prodiret in lucem, in quorundam fortassis reprehensiones incursurum, aut sciolis et Grecanicae leuitatis plus aequo admiratoribus occasionem praebiturum paruipendendae linguae sanctae, tuis monitis et authoritati, quae non solum in hac re, sed in omnibus apud me plurimum semper ualebit, parebo lubens. [6] Quod statim hisce tibi significare uolui, cum per occupationes quas nosti nunc te inuisere tibique coram habere gratias mihi nunc non liceat, ut scias te non solum libertate, sed etiam authoritate, iussu et dominatione in me meaque omnia uti posse, meque semper tibi dicto audientem futurum.

[7] Nolim ut grauiora negotia intermittas ullo modo, ut mihi rescribas; tantum enim te monitum uolui nil mihi esse iucundius quam a bonis et doctis uiris tui similibus non solum admoneri, sed et corrigi ac meliora edoceri. [8] Atque hoc quidem nomine me maximo afficiet beneficio quisquis ita fecerit, meque sibi, ut et tu tibi, arctiori adhuc uinculo deuinciet.

[9] Bene uale, domine obseruande, et si placet, precibus tuis me Deo commenda, prout et ego quotidie pro tua incolumitate Diuinam suplex interpello Maiestatem.

Tuus ex animo Guido Fabricius Boderianus.
es_ESEspañol